Czy wiesz, jaka emocja towarzyszy osobom szczęśliwym w swoich domach? Badania pokazują, że duma. Odwrotnością dumy jest wstyd. Stan, który skrzętnie ukrywasz i do którego nikomu się nie przyznajesz.
Skąd bierze się wstyd? Jak się zachowujesz kiedy go doświadczasz? I najważniejsze- co zrobić, aby wyrwać się z tego stanu i przestać się w końcu wstydzić swojego domu?
Znasz to uczucie? Dzwoni telefon, odbierasz i słyszysz głos uradowanej koleżanki, z którą nie widziałaś się od lat. Jest w mieście, odwiedza mamę, która mieszka niedaleko Ciebie. Przez chwilę wymieniacie się wesołym „co i gdzie i u kogo”. I od słowa do słowa pada to pytanie, którego podświadomie się spodziewasz, ale bardzo nie chcesz usłyszeć: „Czy mogę wpaść na kawę?”. Teraz, zaraz, za pół godziny. Jesteś w domu, ale masz ochotę uciekać. Nie wiesz czy wykręcić się jakimś zgrabnym kłamstwem, czy udawać że jesteś na wakacjach, czy udać, że zawiesiło się połączenie. Ale głupio Ci tak odmawiać. Nie potrafisz. Zgadzasz się, mimo że nie masz na te odwiedziny najmniejszej ochoty. Rozmowa się kończy, a Ty wpadasz w panikę. Nie wiesz czy zabrać się za szybkie porządki, czy zacząć upychać porozrzucane ciuchy po szafach, czy biec szybko do sklepu po ciasto i mleko do kawy. Bo poczęstować przyjaciółki też nie masz czym. Czas mija, stoisz bez ruchu na środku pokoju i ostatnie co czujesz to radosne oczekiwanie… Powoli i podstępnie zaczyna ogarniać Cię paraliżujący wstyd.
{…}
Wstyd to emocja, która może pojawiać się na chwilę np. kiedy doświadczasz trudnej życiowej sytuacji i w Twoim mieszkaniu panuje większy niż zazwyczaj bałagan. Może też towarzyszyć Ci przez dłuższy czas- wtedy nie jest chwilową emocją, a stanem emocjonalnym, który sprawia że stoisz w miejscu.
Wstyd nie mobilizuje Cię do działania i sprawia, że tkwisz w martwym punkcie.
Jesteś nieszczęśliwa w swoim domu, ale nic z tym nie robisz.
Kiedy doświadczasz wstydu:
- izolujesz się od znajomych, rodziny i przyjaciół- nie zapraszasz ich do swojego domu, jesteś przerażona, kiedy ktoś dzwoni i mówi, że wpadnie z wizytą,
- ukrywasz to, co sprawia że się wstydzisz- chowasz bałagan w szafach, szufladach, pod łóżkiem,
- kiedy ktoś Cię odwiedza, nerwowo sprawdzasz jego reakcje- obserwujesz jak się zachowuje, gdzie spogląda i co mówi,
- przepraszasz i tłumaczysz się z tego jak wygląda Twój dom.
Co zrobić, aby wyrwać się z tego stanu i w końcu przestać się wstydzić swojego domu?
